Rooibos met bloemenhoning...

...heel even waan je je op het balkon van je villa, waar je met een warme deken op een lounge-chair zit,
kijkend naar de vallende herfstbladeren en het palet van bruin, geel en donkerrood,
op een achtergrond van een zachtblauwe hemel.

De down-tempo jazz die uit het atrium golft geeft net genoeg aanzet om net niks te doen,
en de french maid is dichtbij genoeg om je theekop, handgemaakt en beschilderd met een herfstlandschap,
bij te vullen op het moment dat je de bodem bijna kan zien.

Geur, smaak, het uitzicht, het gevoel, voor even is alles goed met de wereld. Je bedenkt je
dat de enige keuze die je vandaag hoeft te maken over het eten gaat.
En je hebt de hele middag nog.

Langzaam zweeft er een havik voorbij, zeilend op de warme lucht. Ik kijk ´m na,
tot ´ie achter de bomen verdwijnt.

Ik hoor een hert roepen.